Maskerspel

De verhouding tussen acteur en rol komt in het masker volkomen tot uitdrukking. In een goed gevormd masker ligt de persoon besloten die te voorschijn kan komen door het spel van de acteur. 

Het masker in onze hand kan een voorgevoel geven van de persoon die op de gelegenheid wacht om zich te tonen. Die gelegenheid kan alleen de acteur hem geven: door het masker op te zetten, ermee te spelen, en te zoeken naar de bewegingskwaliteit waar het masker om vraagt. 
Gewoontes en bewegingen die kenmerkend zijn voor Gewoontes en bewegingen die kenmerkend zijn voor onze eigen persoon maken plaats voor de bewegingsaard van het masker.

Leren acteren bestaat voor een groot deel uit het bewust worden en overwinnen van de eigen gewoontes. Lukt het "de gewoontes" van het masker in zich op te nemen, dàn begint het masker te leven en verschijnt zijn persoon. Is dit "in-de-huid-van-de-rol-kruipen" ?

Eigenlijk is het in onszelf ruimte maken zodat er plaats komt voor de rol.

"Der Schauspieler, der mit einer Maske spielt, empfängt von diesem Objekt aus Pappe die Realität seiner Rolle. Nicht nur sein Gesicht verändert sich, sondern seine ganze Person. Sogar im Charakter von unwillkürlichen Bewegungen entstehen Gefühle, die er nicht empfinden konnte, als sein Gesicht noch unbedeckt war. Ist er Tänzer, dann wird der ganze Stil des Tanzes, ist er Schauspieler, dann wird sogar der Klang seiner Stimme bestimmt werden von seiner Maske - auf lateinisch: Person - das heißt von einer Person ohne Leben, bis der Schauspieler sich mit ihr verbindet, einer Person, die von außen auf ihn zukommt, um sich seiner zu bemächtigen und ihn zu ersetzen."

Jacques Copeau